Boeken

  • soelaas-boek

    Soelaas

    Roman

    Soelaas is een indringende roman over onconventionele vormen van liefde en het verlangen om te zien en gezien te worden. Het is een verhaal over een geel schilderij, een lekkend plafond, een balorige geit en regen die maar blijft vallen.

    KOPEN
  • Een heel dun laagje boek

    Een heel dun laagje

    Crossgenre

    Een heel dun laagje is een poëtisch, filosofisch, verhalend en persoonlijk onderzoek naar licht in al zijn vormen: als natuurlijk verschijnsel, als ritueel kompas, als tegenhanger van duisternis, als icoon van geluk, als deeltje, als golf.

    KOPEN
  • Massastrandingen boek

    Massastrandingen

    Poëzie

    Wat doen we als het begint te stormen en het na dagen nog niet ophoudt? Wat wou de walvis zeggen toen hij zich op de kust wierp? Massastrandingen is een caleidoscopische, stormachtige dichtbundel met verschillende verhaallijnen.

    KOPEN
  • tot iemand eindelijk boek

    Tot iemand eindelijk

    Poëzie

    Tot iemand eindelijk is het poëziedebuut van Moya De Feyter. In één kleine kamer komen zeemonsters, geliefden en grootmoeders voorbij, worden relaties beëindigd, kinderen zonder hoofd gebaard en snikjes van mussen verzameld.

    KOPEN

Recensies

  • “Met Een heel dun laagje schreef De Feyter een knap boek voorbij de genres én voorbij het dominante scenario van de catastrofe. Tegelijk persoonlijk en feitelijk, fundamenteel grillig en beheerst. Een werk dat treffend uitdrukking geeft aan wat in het slotdeel onder ‘chaos’ wordt verstaan, namelijk ‘willekeur met richting’. En de richting is duidelijk: de zoektocht naar licht blijkt bovenal een pleidooi voor interventie, want alleen dan is herschikking van bestaande structuren mogelijk en kunnen nieuwe verbindingen zichtbaar worden. Iets wat raakt aan radicale hoop.”

    Marieke Winkler, Poëziekrant (2022) over Een heel dun laagje

  • “[…] een bundel waarin lyriek, epiek en dramatiek samenvloeien en dooreen klinken. Deze poëzie stroomt en werkt hallucinerend als de zang van walvissen, dromerig, nu eens de lezer onderdompelend, dan weer meesleurend, bijna tot drenkeling makend. [...] een formidabele, gedurfde bundel.”

    Juryrapport J.C. Bloem-Poëzieprijs (2020) over Massastrandingen

  • “Het is een kritisch maar liefdevol relaas over de feilbaarheid van de mens en de natuur en dat is a lot to take in. Moya De Feyters poëzie rolt als een alles verzwelgende stroom golven op je af en overrompelt je volkomen.”

    Aafje de Roest, De Reactor (2020) over Massastrandingen

  • “Wie de geslotenheid van zijn territorium verlaat of ertoe gedwongen wordt, strandt onherroepelijk of wordt achteloos vertrappeld. Vandaar de vraag: ‘weet jij hoe lang een dode walvis blijft bloeden?’ Wie zich daarin wil verdiepen, moet de overrompelende bundel van Moya De Feyter induiken. Op eigen risico, want Massastrandingen is een wonde die niet te stelpen valt.”

    Yvan De Maesschalck, Poëziekrant (2019) over Massastrandingen

  • “Deze bundel zoog mij herhaaldelijk diep naar binnen, om me vervolgens rauw en dwingend weer uit te spuwen – en zie dan in die brandende kolk maar eens je houvast te vinden.”

    Jeroen Dera, De Standaard (2019) over Massastrandingen

  • “Wie de keerzijde van de werkelijkheid verwoordt, brengt een andere kant van de waarheid aan het licht. Wie ziet hoe weinig er nodig is om diezelfde werkelijkheid te transformeren, schopt de benen onder de vertrouwde logica vandaan. De soms groteske vertekening van De Feyters personages doet spontaan denken aan het werk van Kafka en Van Ostaijen.”

    Yvan De Maesschalck, Poëziekrant (2018) over Tot iemand eindelijk

  • “De Feyter observeert en visualiseert. Vage, maar rake poëzie van een jonge en veelbelovende dichteres.”

    M. Wittebol, NBD Biblion (2018) over Tot iemand eindelijk